Ir al contenido principal

Domingo 4 2001 A

Cando un busca, por moito que nos escondamos… sempre nos atopan. Deus sae na nosa procura, e sempre acaba atopándonos. Grazas.

Pórtico

    Estar orgullos@ do Señor, un orgullo que nos fai ditos@s. Esta é a invitación que nos dirixe a celebración de hoxe. Que non nos sintamos avergoñados por manifestarnos e sentírmonos crentes, ao contrario, que iso supoña na nosa vida ledicia, gozo, frescura, creatividade e forza para que, canto fagamos, o saibamos poñer na man e protección do Señor. Que mellor cousa para chamarnos ditos@s!. E que maior e mellor recompensa: o agarimo de Deus para sempre. Esta é a nosa esperanza, e por iso nos volvemos xuntar hoxe aquí.

Perdón

  • Por todas as veces nas que a nosa mala conciencia nos leva a apartarnos de Ti, SEÑOR, GÁRDANOS NA TÚA MISERICORDIA.
  • Por todas as veces nas que temos esquecido que só na sinxeleza e no respecto dos demais poderemos acadar a túa benaventuranza, CRISTO, GÁRDANOS NA TÚA MISERICORDIA.
  • Porque con moita facilidade esquecemos canto de bo vas poñendo no noso camiño, SEÑOR, GÁRDANOS NA TÚA MISERICORDIA.

Remuíño

  • Invítanos hoxe o Señor a que saiamos buscalo. Onde, poderemos preguntarnos cun toque de inxenuidade?. Unha pregunta da que xa sabemos a resposta, porque El ténnola dado moitas veces ao longo das páxinas da Palabra: nos pobres, si, naqueles aos que ninguén presta atención nin fai caso. Pobres non só de cartos, que neste momento tamén, pero principalmente nos pobres que se senten baleiros interiormente, nos pobres que son incapaces de facer autocrítica sobre a súa vida, nos pobres que só teñen cartos e aos que lle segue a faltar todo; nos pobres que logo de ter dado moito amor ao longo da súa vida, descóbrense agora na máis absoluta das soidades; nos pobres que téndoo todo, non foron capaces de ter o máis importante: sentirse amados e ser capaces de amar. Son moitos os pobres e as pobrezas coas que hoxe nos imos atopando cada día. Nós temos que esforzarnos, e ás veces si que é difícil!, por atopar neles ao Señor. El non se esconde. Nós, moitas veces si.
  • Paulo dinos que como Deus se quere mostrar, faino de xeito que, se lle poñemos un pouco de atención, o poidamos descubrir nos máis débiles. Aqueles aos que nunca se lles escoita, aos que non se lles presta atención, aos que non se lles entregan premios nin se lles ofrece recoñecemento social, nos que non teñen títulos e non pasaron por universidade algunha, a non ser a da vida, e na que foron aprendendo que o que fai a unha persoa ditosa só é, logo de moito sintetizar e de buscar o esencial, amar e ser amado. É dicir, aqueles que teñen o corazón grande. Non é fácil porque a corrente puxa por nós moitas veces en dirección contraria, pero este ha ser o noso reto, nel temos que poñer todo o noso esforzo, para que aquela auga que nos botaron na cabeza o día do noso bautismo –incorporación/purificación– vaia polo regueiro adecuado ata a desembocadura no mar que, para nós, é Xesús de Nazaret, Aquel que non cansou de dicir: ditosos os:
    • Pobres
    • Que choran
    • Sufridos
    • Famentos e sedentos de xustiza
    • Misericordiosos
    • De corazón limpo
    • Traballan pola paz
    • Perseguidos por causa da xustiza…
  • Porque deles é o Reino dos ceos .Un Reino que comezou xa, do que nós somos continuadores e animadores, e que rematará cando academos a felicidade plena ao seu lado.

Oración da comunidade

Ti, Señor, sempre nos chamas. Falo con tenrura e agarimo. Agradecidos dicímosche agora xuntos:

DITOSO QUEN RESPONDE Á TÚA INVITACIÓN, SEÑOR

Para que os que asumen o servizo de guiar, acompañar, alentar, formar... na Igrexa, se esforcen por facelo con actitude de sinxeleza e capacidade de escoita, Oremos.

DITOSO QUEN RESPONDE Á TÚA INVITACIÓN, SEÑOR

Para que nas nosas comunidades teñamos sempre presente que es Ti o que nos chama e invita, e saibamos responder con actitude de servizo e defensa dos máis débiles e necesitados, Oremos.

DITOSO QUEN RESPONDE Á TÚA INVITACIÓN, SEÑOR

Para que cada un e cada unha de nós nos esforcemos cada día en traballar por ser ditosos, facendo, co noso traballo, ditosos aos demais, Oremos.

DITOSO QUEN RESPONDE Á TÚA INVITACIÓN, SEÑOR

Señor, grazas por ofrecernos a capacidade de ser ditosos, aprendendo a servir e a dialogar cos irmáns.P.X.N.Señor. Amén.

Reflexión

Ditosa a xente misericordiosa

A xente que se doe dos demais.

A xente de corazón brando ante a miseria.

A xente afectada polas desgrazas alleas.

A xente que ten paixón e tenrura.

A xente que remedia ás persoas necesitadas.

A xente que converte o amor en estruturas sociais organizadas.

A xente que, desde a política, responde aos dereitos das persoas e dos grupos máis débiles.

A xente que non pode ollar o mundo con indiferenza.

A xente que chora con quen chora.

A xente que toma en serio a dor allea.

A xente que se compromete en tarefas de solidariedade e voluntariado.

Porque Deus é iso: un corazón apegado a tódalas persoas que atopan a dor no seu camiño de construción persoal e social. Así nos convocas. Amén.

(Manuel Regal, A graza…, 88/89)

Cantos

  • ENTRADA: Que ledicia a miña
  • LECTURAS: Ditoso
    o que segue ao Señor, e vai polo seu camiño
  • OFERTORIO: Cantádelle ao Señor unha cantiga nova
  • COMUÑÓN: Benaventurados

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel