SEMPRE A VERDADE
a verdade sempre.
En cada falar cantado,
en cada silencio obrigado,
a verdade sempre.
Nas noites de escuras tebras, nos días de luz sen nebras,
a verdade sempre.
a verdade sempre.
a verdade sempre.
a verdade sempre.
a verdade sempre.
a verdade sempre,
sempre a verdade.
Ensíname, Señor
a dicir: Grazas!
grazas ás distintas persoas
pero, sobre todo, Señor,
grazas porque ... ¡existes!
grazas por todos e cada un dos teus fillos,
os meus irmáns,
que día a día colocas ao meu lado.
xunto con todas as túas criaturas,
as que chas deron antes ca min
as que no saiban ou non contesten ao teu amor
ou as que nin sequera se teñan decatado.
Desexo desde agora que as miñas palabras
sexan simple e sinxelamente estas:
Grazas! A todos! A Ti, Señor!
Dende a realidade cotiá das nosas vidas.
Amén.
polos meus familiares e amigos,
polos meus compañeiros de comunidade,
pola xente toda do meu pobo.
para facela máis xusta e feliz,
para facela patrimonio gozoso de todos.
que non te ve a ti nela nin nos máis,
e con todo, loita teimudamente
para mellorarse e mellorar o mundo,
para facer que o sol das mañás
sexa igualmente esperanzado para todos.
o noso irmán maior,
que nos leva da man
entre seguridades e vacilacións
por entre as encrucilladas da vida.
tan cheo de grazas e de esperanzas;
polo hoxe que vivimos,
rebordante de campañas e de posibilidades;
polo mañá eterno que desde mañá virá,
repleto de soñas e de promesas.
Oh Cristo, Ti es o meu Rei!
Dáme un corazón cabaleiroso para contigo.
non o que se arrastra cara abaixo.
senón a misión que Ti me confías.
verdadeiro Cireneo para as cruces dos demais.
pero non cedendo en nada ás súas máximas.
celoso por arrastrar cara a Ti
a todos os que me aman.
que me fascina.
Magnánimo comigo mesmo:
xamais repregado sobre min,
sempre apoiado en Ti.
Magnánimo contigo: Oh Cristo Rei:
orgulloso de vivir para servirte,
ditoso de morrer, para perderme en Ti.
CRISTO NON TEN
Cristo non ten mans
ten só as nosas mans
para realizar hoxe o seu traballo.
Cristo non ten pés
ten só os nosos pés
para guiar as persoas nos seus camiños.
Cristo non ten beizos
ten só os nosos beizos
para falar del ás xentes de hoxe.
Cristo non ten medios
ten só a nosa axuda
para conducir os humanos cara a El.
Somos a única Biblia
que o pobo aínda le hoxe,
somos a última mensaxe de Deus
escrito en obras e palabras.
En cada xesto escondido,
en cada feito aplaudido, a verdade sempre.
En cada falar cantado,
en cada silencio obrigado,
a verdade sempre.
Nas noites de escuras tebras, nos días de luz sen nebras,
a verdade sempre.
Cando hai rosas nos camiños ou, no seu canto,
hai espiños,
a verdade sempre.
A xeito de manto, por fóra,
e no cerne da alma toda, a verdade sempre.
En cada recanto do corpo,
en cada pracer e en cada loito, a verdade sempre.
A verdade para o rico
que o libere do seu vicio, a verdade sempre.
A verdade para o pobre,
que da pobreza o recobre, a verdade sempre.
Para esta terra galega,
onde a mentira non escasea, a verdade sempre,
sempre a verdade.
DAR AS GRAZAS
grazas ás distintas persoas
pero, sobre todo, Señor,
grazas porque ... ¡existes!
Grazas pola túa Eucaristía,
grazas pola túa Nai, grazas por todos e cada un dos teus fillos,
os meus irmáns,
que día a día colocas ao meu lado.
Grazas, en fin, por terme ensinado
a darte e a dar as grazas. xunto con todas as túas criaturas,
as que chas deron antes ca min
as que no saiban ou non contesten ao teu amor
ou as que nin sequera se teñan decatado.
Desexo desde agora que as miñas palabras
sexan simple e sinxelamente estas:
Grazas! A todos! A Ti, Señor!
Grazas, Señor, por abrirnos os ollos
Para poder ser construtores do teu ReinoDende a realidade cotiá das nosas vidas.
Amén.
ACCIÓN DE GRAZAS
Douche grazas, Pai, de todo corazón
pola miña vida toda, polos meus familiares e amigos,
polos meus compañeiros de comunidade,
pola xente toda do meu pobo.
Douche grazas tamén
polos que desde a fe traballan a vida para facela máis xusta e feliz,
para facela patrimonio gozoso de todos.
Douche grazas
pola xente que non ten fe, que non te ve a ti nela nin nos máis,
e con todo, loita teimudamente
para mellorarse e mellorar o mundo,
para facer que o sol das mañás
sexa igualmente esperanzado para todos.
Douche grazas, Pai, de todo corazón,
por Xesús, o noso Señor e Mestre, o noso irmán maior,
que nos leva da man
entre seguridades e vacilacións
por entre as encrucilladas da vida.
Douche grazas
polo ante que pasou, tan cheo de grazas e de esperanzas;
polo hoxe que vivimos,
rebordante de campañas e de posibilidades;
polo mañá eterno que desde mañá virá,
repleto de soñas e de promesas.
CRISTO REI
Oh Cristo, Ti es o meu Rei!
Dáme un corazón cabaleiroso para contigo.
Magnánimo na miña vida:
escollendo todo canto sobe cara arriba, non o que se arrastra cara abaixo.
Magnánimo no meu traballo:
vendo nel non unha carga que se me impón, senón a misión que Ti me confías.
Magnánimo no sufrimento:
verdadeiro soldado teu ante a mina cruz, verdadeiro Cireneo para as cruces dos demais.
Magnánimo co mundo:
perdoando as súas miudezas, pero non cedendo en nada ás súas máximas.
Magnánimo cos homes: leal con todos,
máis sacrificado polos humildes e polos
pequenos, celoso por arrastrar cara a Ti
a todos os que me aman.
Magnánimo cos meus superiores:
vendo na súa autoridade a beleza do teu
Rostro, que me fascina.
Magnánimo comigo mesmo:
xamais repregado sobre min,
sempre apoiado en Ti.
Magnánimo contigo: Oh Cristo Rei:
orgulloso de vivir para servirte,
ditoso de morrer, para perderme en Ti.
Cristo non ten mans
ten só as nosas mans
para realizar hoxe o seu traballo.
Cristo non ten pés
ten só os nosos pés
para guiar as persoas nos seus camiños.
Cristo non ten beizos
ten só os nosos beizos
para falar del ás xentes de hoxe.
Cristo non ten medios
ten só a nosa axuda
para conducir os humanos cara a El.
Somos a única Biblia
que o pobo aínda le hoxe,
somos a última mensaxe de Deus
escrito en obras e palabras.
Comentarios