PÓRTICO
Resúltanos difícil conxugar o que nos di a Palabra que proclamamos coa vida que vivimos. Temos moi claro que Xesús fálanos de paz, amor, xustiza, perdón... e nós empeñámonos en vivir no enfrontamento, o odio, a inxustiza ou o rancor.
Ata cando vai ser así?. Deixemos de ser teóricos do Reino, para comezar a ser vida, onde o corazón saiba amar, a cabeza descorrer e as mans traballar.
Que a nosa oración comunitaria de hoxe nos axude a conseguilo.
PERDÓN
♱ Por tódalas veces nas que non quixemos unir o que rezamos e o que vivimos.
SEÑOR, QUE SAIBAMOS VIVIR O PERDÓN.
♱ Por tódalas veces nas que renunciamos a vivir a fraternidade, empeñándonos en buscar o enfrontamento.
CRISTO, QUE SAIBAMOS VIVIR O PERDÓN
♱ Por tódalas veces nas que non soubemos descubrirte nas persoas pequenas e necesitadas.
SEÑOR, QUE SAIBAMOS VIVIR O PERDÓN
REMUÍÑO
♱ Señor, ti es o noso refuxio
o Ante as dúbidas e medos
o Ante as nosas inseguridades
o Ante as nosas renuncias para ser testemuñas da túa mensaxe
o Ante as nosas desesperanzas
o Ante as nosas tristuras
o Ante as nosas infidelidades
o Ante a nosa hipocrisía de dicirche si cos beizos e non co corazón
o Ante a tentación de camiñar no cómodo e falto de radicalidade
o Ante o noso mirar cara outro lado cando os irmáns sofren, e no seu sufrimento chaman por nós.
§ Grazas, Señor, por abrirnos a túa man e permitirnos acougar en Ti.
♱ Que nos fixeches libres e irmáns
o E respectas as nosas decisións
o E nos deixas equivocarnos sen que nos pases factura
o E nos suxires que a fraternidade é camiño de realización e encontro
o E alentas canto supón abrir novos camiños de solidariedade fraterna
o E non nos sacas as cores cando nos equivocamos, ou esvaramos no camiño, senón que nos sorrís e nos tendes a man
o E comprendes, perdoas e desculpas cando non acertamos no camiño ou buscamos esquecernos de Ti.
§ Grazas, Señor, por camiñar ao noso lado e deixarnos enchoupar de Ti.
♱ Para vivir no seguimento da túa persoa e da túa Palabra
o Dándonos:
§ Forza nas nosas canseiras
§ Equilibrio na nosa desmesura
§ Esperanza nos nosos pesimismos
§ Alento nos nosos andazos
§ Ilusión ao non deixar que agrome o negativo e a tristura na nosa vida
§ Creatividade para os nosos proxectos
§ Ideas e forza diante da tentación da mediocridade, o costume, a rutina e os nosos “ PARA QUE, SE TODO VAI SEGUIR IGUAL”.
· Grazas, Señor, por plantexar o teu seguimento coma o reto comprometido e solidario a cada unha das nosas vidas.
Somente cando un é capaz de entender a Palabra como os ollos desde onde ver, os oídos desde onde escoitar, o tacto de saber estar, o recendo de saberte descubrir e o gusto de saber disfrutar da túa presenza, seremos capaces de entender que seguirte a Ti, esíxenos vivir facendo felices aos irmáns. Grazas por invitarnos e degustar a fraternidade.
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Abrámonos á fraternidade do Deus amigo que nos invita a vivila desde o esforzo de ir cambiando o corazón humano, e digamos na confianza:
QUE SEXAMOS CONSTRUTORES DE FRATERNIDADE
♱ Pola Igrexa, pobo de Deus en camiño de fraternidade e perdón, para que cant@s a formamos non esquezamos que estamos chamados a ser sal e luz, OREMOS
QUE SEXAMOS CONSTRUTORES DE FRATERNIDADE
♱ Para que desde as nosas comunidades cristiás nos esforcemos por superar a teoría das palabras bacías, para camiñar na vivencia dos feitos que nos levan a vivir na igualdade, a liberdade e a fraternidade de Xesús., OREMOS.
QUE SEXAMOS CONSTRUTORES DE FRATERNIDADE
♱ Por tod@s e cada unh@ de nós, para que desde a mirada limpa e xenerosa, saibamos descubrir que o Deus da fraternidade está nos enfermos, os inmigrantes e nos maiores, tantas veces compañeiros do noso camiño. Oremos.
QUE SEXAMOS CONSTRUTORES DE FRATERNIDADE
Señor, dános azos, para superar a tentación de ser consumidores de palabras, e poder vivir desde as actitudes que nos achegan a Ti e aos irmáns. Amén.
REFLEXIÓN
Señor Xesucristo, columna de unidade e rei da fraternidade,
envíanos cada mañá a forza do teu Espírito.
Derruba os muros de separación levantados polo egoísmo,
o orgullo e a vaidade.
Afasta da nosa casa as envexas que sementan discordias.
Líbranos das inhibicións.
Sosega os nosos arroutos e énchenos de serenidade.
Fai xurdir no noso interior correntes sensibles e cálidas,
para que nos perdoemos e nos comprendamos,
nos estimulemos e nos axudemos como fillos dunha mesma nai.
Retira do noso camiño as rivalidades e aversións.
Rompe os bloqueos para que sexamos uns cos outros
abertos e leais,sinceros e veraces.
Creza a confianza coma árbore frondosa
a cuxa sombra todos nos sintamos felices.
E así seremos ante o mundo o argumento sensible e profético
de que ti, Señor Xesús, estás vivo entre nós. Amén.
CANTOS
♱ Entrada: Con ledicia vamos tod@s ao altar
♱ Lecturas: Señor Xesús
♱ Ofertorio: Gracias, Señor, graciñas
♱ Comuñón: Eu soñei
Comentarios