DOMINGO 8 ORDINARIO –
CICLO A
PRIMEIRA
Is 49, 14-15
Non me esquecerei de ti
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE ISAÍAS
Sión di: "Iavé non me
abandonou, o Señor non se esqueceu de min".
"¿Esquécese unha muller do
seu meniño? ¿Non se compadece do fillo das súas entrañas?
Aínda que ela se esqueza, eu
non me esquecerei de ti.
SALMO RESP.
Sal 61, 2-3. 6-7. 8-9ab
R/
(6a): Soamente
en Deus acouga, alma miña:
Soamente en Deus acouga a miña alma,
del vén a miña salvación.
El é a miña rocha, o meu acorro,
o meu castelo. Xamais eu non caerei.
Soamente en Deus acouga, alma miña:
El é a miña esperanza.
El é a miña rocha, o meu acorro,
o meu castelo. Xamais eu non caerei.
Deus é a miña salvación e a miña gloria;
el é a miña rocha, o meu castelo.
Pobo seu, afiuza sempre nel,
desafoga diante del o corazón.
SEGUNDA
1 Cor 4, 1-5
O Señor ha manifestar os motivos dos corazóns
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS CORINTIOS
Irmáns e irmás:
Que a xente vexa en nós uns
servidores de Cristo e administradores dos misterios de Deus. Ora, o que se
lles pide ós administradores é que sexan de fiar. Por min impórtame moi pouco
que me pidades contas vós ou un tribunal humano; nin tan sequera eu me xulgo a
min mesmo. Certo que de nada me remorde a conciencia. Pero non por iso estou xa
xustificado: quen me pide contas é o Señor. De modo, que non xulguedes antes de
tempo: agardade a que chegue o Señor. Xa se encargará El de sacar á luz os
segredos das tebras e de descubrir os motivos dos corazóns. Entón quen o mereza
recibirá do Señor o seu aprobado.
ALELUIA
Hebr 4, 12
A palabra do Señor e viva e eficaz
discerne os pensamentos e intencións do corazón
EVANXEO
Mt 6, 24-34
Non vos preocupedes polo que pasará mañá
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
Dilles Xesús ós seus
discípulos:
Ninguén
pode servir a dous amos, porque ou lle ten lei a un e xenreira a outro, ou ben
atende a un e menospreza ó outro. Non podedes servir a Deus e mais o diñeiro.
Por iso
dígovos: non andedes agoniados pola vosa vida (o que ides comer, o que ides
beber), nin polo voso corpo (o que ides vestir). ¿Non vale máis a vosa vida cá
mantenza, e non vale máis o voso corpo có vestido?
Ollade
para as aves do ceo: nin sementan, nin seituran, nin recollen nas arcas e, con
todo, son mantidas polo voso Pai celestial. ¿Non valedes vós máis ca elas? E
¿quen de vós, por máis que se angustie, pode engadir un anaco máis ó tempo da
súa vida?
E polo
vestido ¿por que vos angustiades? Aprendede dos lirios do campo: como medran, e
non traballan, nin fían. E asegúrovos que nin Salomón en toda a súa gloria se
chegou a vestir coma un deles. Pois se á herba do campo, que hoxe verdea e mañá
será botada ó forno, Deus así a viste, ¿canto máis non fará por vós, homes de
pouca fe?
Non
andedes angustiados dicindo: "¿Que imos comer?" ou "¿que imos
beber?" ou "¿que imos vestir?" Por todas esas cousas andan
angustiados os pagáns; e ben sabe voso Pai celestial que as precisades.
Procurade primeiro o Reino de Deus e maila súa xustiza, e todas esas cousas
hánsevos dar de máis a máis. Así que non vos angustiedes polo de mañá; mañá xa
traerá a súa angueira. Cada día ten abondo cos seus pesares.
Comentarios