VIXILIA PASCUAL 2010

Nesta noite rematamos e comezamos. Si, inda que pareza unha contradición, esta noite é a que marca o final do camiño do Xesús da historia, o que naceu de María, o que axudou aos seus pais en canto necesitaban, o que a partires dun momento na súa vida considerou que xa chegara o tempo de estar agochado e en silencio e comezou a súa vida pública. Unha vida pública ao longo da que foi presentando a súa mensaxe, palabras e feitos, ao redor do reinado de Deus. O reinado que El inagurou e que se afastaba moito das expectativas dos poderosos do seu tempo, pois o seu reinado non é de poder nin de posesión de riquezas, senón de servizo e entrega xenerosa aos demais, mesmo aqueles que non comparten as mesmas conviccións .Un reinado que se asenta sobre as pilastras da xustiza, a paz e a vida. E a isto dedicou os mellores anos da súa vida, rodeándose duns cantos amigos aos que encomendou continuar a súa tarefa, porque o reinado de Deus comezou, pero segue a construírse, non está rematado.

Dicimos que hoxe celebramos o remate porque a primeira etapa, a súa, remata coa celebración da súa resurrección, para comezar o tempo do Espírito, o tempo da Igrexa. O Xesús de Nazaret, ao que mataron porque puña nervioso aos poderosos, dá paso ao Cristo que nos foron transmitindo cos seus testemuños os apóstolos, o Cristo resucitado, que triúnfa sobre a morte e abre, nos abre, un camiño novo e de salvación.

Neste legado que agora collemos nós, os símbolos son importantes, fundamentais, diríamos, porque nos axudan a que poidamos poñerlle rostro, imaxe ás cousas e situacións. E nesta noite a auga e a luz son os símbolos que nos van acompañar para poder pasar, tamén nós, da morte á vida; da tebra á luz. Por iso estamos aquí fóra, ás escuras, para que a luz e a forza da súa palabra, o calor da comunidade reunida e a frescura da auga que sacia sedes e limpa corazóns, nos mostren a presenza viva do Deus que, vencendo a morte, abre un camiño novo, o camiño da vida e da solidariedade. Que esta noite saiamos tod@s da nosa celebración cheos da forza esperanzada dunha fe compartida e agradecida.

Canto: Lumiño de lúa clara

BENDICIÓN DO LUME

Este lume purificador que temos prendido,

é o lume que nos invita a queimar nel

canto nos ten feito insolidarios, egoístas,

soberbios, fachendosos, individualistas,

resabidos, endeusados… infelices.

Queimamos todo isto porque queremos

empezar de novo, e deixar atrás o que xa pasou.

Facémolo porque estamos dispostos a non mirar atrás,

a non sentir nostalxia de canto nos foi ferindo por dentro e por fóra,

de canto foi converténdonos en insensibles

diante de tanta dor ao noso redor.

Queremos, Señor, que este lume sexa lume novo

de vida, de esperanza, de amor de perdón e misericordia.

Bendíceo +, e con el o noso compromiso,

o noso esforzo por empezar de novo,

por non ter medo a volver poñernos en camiño,

por querer renovarnos e axudar, a cantos con nós,

tamén queren ser renovados.

Pedímoscho a Ti, que es auga e luz, forza e alento, escoita

e acollida, esperanza e vida. Amén.

(Bendícese o lume e préndese nel o cirio pascual. Á súa vez do cirio pascual vanse prendendo algunhas das candeas, para logo ir, dunhas a outras, acollendo o lume novo e compartíndoo comunitariamente.)

Canto: Camiñando pola vida

(Cántase namentres se vai en procesión ata a igrexa)

NA PORTA DA IGREXA

(Comezo da liturxia da Palabra)

1ª lectura: A creación ( Xén 1, 26-31 )

ORACIÓN

Pai desta marabilla que é o mundo.

Puxéchelo nas nosas mans e pídesnos

que o coidemos e o agarimemos termando del.

Que saibamos respectalo para facer del

a casa onde nos atopemos coidados e queridos. Amén.

Canto: Sal .8. Señor Deus noso, que grande é o teu nome en toda a terra, en toda a terra.

DENTRO DA IGREXA

Pregón pascual

(Logo da súa proclamación préndense as luces)

Noite de salvación, noite de luz e de auga,

noite de salvación e vida.

Grazas Deus por saír ao noso encontro,

como saíches:

Con Abrahán, ao elixilo como pai do teu pobo.
Con Moisés, que coa túa compaña sacou ao pobo da escravitude.
E con Xosué entrou na a terra do leite e do mel, a terra que prometeras.
Con Ruh, Xudit e Ester convertiches a desesperanza e tristura en compaña esperanzada e gozosa.
Nos Salmos invitáchesnos a rezarche, dándoche grazas e sentíndonos comunidade.
E cos profetas Isaías, Xeremías e Daniel quixeches que a túa palabra e presenza seguiran vivas entre o teu pobo, o mesmo que
Con Amós, Xoel e Ezequiel, quixeches que a dureza dos nosos corazóns se converterá en carne chea de amor, tenrura e agarimo.
Grazas, Señor, porque a pesares da nosa infidelidade, seguiches dándonos ao teu Fillo, a Xesús, o que pasou polo mundo facendo o ben e facéndose compañeiro de camiño:
- Cos de Emaús
- Coas mulleres, cando se sentían desconcertadas ao atopar baleira a sepultura
- En Pentecostes, no momento no que o medo e a vergoña, pesaban máis que a confianza en ti.
- Cando se reunían as primeiras comunidades para compartir aquel xesto tan grande de querer quedar entre nós na Eucaristía.
- E ao longo destes dous mil anos de historia, de presenza viva das túas comunidades, entre luces e sombras, sempre Señor, te fixeches presente para abrir un raio de esperanza onde a escuridade e o pecado comezaban a agromar. Grazas, Señor!.
- E nesta noite, sentíndonos unidos nesta historia da salvación, tamén queremos proclamar a alegría de saber que vives entre nós, que a morte foi vencida, que non é tempo de mirar atrás, que a nostalxia, o fundamentalismo e o pasado non abren camiño, nin achegan a ti. Grazas, Señor, porque nesta noite volves dicirnos: quérovos, non vos esquezo, estou con vós… non vos deixarei nunca solos.
- Grazas, Señor. Porque sabemos que vives, con gozo cantamos xuntos:
Hoxe o Señor resucitou, dándolle á vida paz e amor
alegría e paz, irmáns, que o Señor resucitou.

(Préndense as luces)

2ª lectura: Mar Vermello ( Ex 14,15-15,1 )

ORACIÓN

Pai, o paso do mar Vermello foi o comezo

da liberación do pobo de Israel.

Que a súa proclamación sexa tamén para nós

o comezo do camiño que nos leve a deixar atrás

canto nos escraviza. Amén.

Canto: Camiñarei na presenza do Señor

3ª lectura: Acudide, sedentos, por auga ( Is 5,1-11 )

ORACIÓN

Que a auga coa que nos agarimas,Señor,

vaia calmando a nosa sede de paz,

cultura,solidariedade,entendemento,

acollida e sempre de misericordia. Como

calmou a sede de tanta xente que soubo beber

da túa fonte.Amén.

Canto: Arrepentido

4ª lectura: Cambiar o corazón ( Ez 36,16-17a.18-28 )

ORACIÓN

Pai, chámasnos a cambiar o corazón

para que onde haxa odio poñamos amor,

onde tristura, ledicia;

onde enfrontamento, paz.

Que o noso corazón de carne

se abra sempre a cantos se senten

necesitados do noso tempo e da nosa man,

para vivir así a fraternidade

á que nos invitas. Amén.

Canto: Dános un corazón, grande para amar.

Dános un corazón, forte para loitar.

5ª lectura: A auga do bautismo incorpóranos a Cristo (Rom 6,3-11 )

ORACIÓN

Pai, que a auga do bautismo,

que nos incorporou á Igrexa,

nos limpe da tentación de crernos mellores cós demais,

superiores aos que pensan distinto,

e máis importantes que os que non actúan coma nós.

Que saibamos presentar a túa verdade sen imposicións

e sempre con esperanza.Amén.

Canto: Prepárate para acoller, prepárate para acoller,

prepárate para acoller o Espírito de Deus.

Hai que nacer, hai que nacer de novo;

hai que nacer, hai que nacer do Espírito de Deus.

Hai que nacer, de novo, hai que nacer;

de novo, hai que nacer, do Espírito de Deus.(bis)

Canto do gloria

Canto: Xesús é Señor

Evanxeo: O sepulcro baleiro (Lc. 24, 1-12)

Aclamación: Aleluia, aleluia, aleluia, aleluia,aleluia, aleluia, o Señor resucitou

Remuíño

Luz e auga: Símbolos do camiño que somos invitados a seguir e que nos leva a Deus. Nesta noite expresámolo a través do lume novo compartido e da auga que vai querendo renovarnos por dentro e por fóra. Si, porque necesitamos limparnos por dentro de moitas cousas que van facendo que entupan as veas e non poida circular o sangue da Boa Nova de Xesús. Sangue que nos trae a vida, sangue que nos leva a unir vontades e facer proxectos xuntos, esquecendo, dunha vez por todas, todo aquilo que só nos leva a pensar en nós, inda que saibamos que logo iso nin nos fai felices nin tampouco nos axuda a aceptarnos e querernos como somos; pero tamén necesitamos limparnos por fóra, de xeito que os nosos comportamentos, as cousas que dicimos, o noso xeito de reaccionar cando ao noso lado vemos mans que se nos ofrecen para que tiremos delas e así axudar a levantar a quen está tirado por desprezo, esquecemento, explotación, ou mesmo equivocación e que busca como poder saír dela, Por iso nesta noite xogamos cos símbolos da luz
e máis da auga, para que neles e desde eles descubramos canto camiño nos queda por iluminar e canto temos que limpar en cada un de nós.
Esperanza e resurrección: O que aquí celebramos nesta vixilia busca abrirnos os ollos diante das nosas cegueiras, que nos impiden que esa auga e luz veñan a nós; impiden que nos deixemos atrapar por elas. Cristo foi capaz de facer ese camiño de testemuño e entrega, que non rematou na morte, senón na resurrección, e deste xeito abriunos a tod@s á esperanza de saber que o camiño nunca está todo feito, que sempre hai un pouco máis que facer e que nos volve presentar novas oportunidades. Que non podemos virnos abaixo a pesares de que as cousas non sexan fáciles nin nada se nos dá feito, pero a fe; esa fe que tantas veces temos celebrado, agradecido e compartido, dinos que para quen segue a Xesús, sempre hai un horizonte novo por conseguir, e que non é o derrotismo, senón a nova posibilidade que se nos irá pondo diante, o que ha guiar este noso camiño. Por iso podemos confesar a fe na esperanza que se nos abre coa resurrección de quen, nunha noite coma esta venceu a morte, para darnos vida.
Vida: E tócanos agora a nós, ser testemuñas á hora de transmitir esa vida, de vivir esa esperanza, de ofrecer esa auga que limpa e consola, de abrir a man sen esconder nada nela, senón como expresión de dispoñibilidade cara ós irmáns. Aprendamos a vivir con Cristo, desde Cristo e coma Cristo. Aprendamos a vivir en esperanza.

Liturxia da auga

ORACIÓN

A auga que nos dá a vida e nos cura das nosas securas,

a auga que nos rega coa presenza do Espírito

e que vai percorrendo o noso corpo,

é agora a auga que

quere verterse sobre a nosa comunidade aquí reunida

para limparnos e bendicirnos, + de xeito que renazamos

de novo á vida nova e chea de esperanza que nos dá Cristo.

E que esta auga que agora pomos ao pé do altar,

a levemos para as nosas casas,

e sexa signo vivo da túa presenza purificadora, Señor.

Pedímoscho a ti que vives e reinas, por sempre eternamente. Amén.

(Logo de bendicir a auga, percórrese a igrexa asperxendo á comunidade )

Canto: A auga do Señor

Renovación das promesas do bautismo

Renovamos agora, nesta noite de auga e luz, as promesas que o día do noso bautismo fixeron por nós os nosos pais e padriños. Unímonos tamén neste momento a eles e, unha vez máis, sentímonos comunidade viva que se reúne para escoitar a palabra, repartir o pan e renovar a súa esperanza. Por iso, pregúntovos:

Credes no Deus da luz e da auga, que ilumina o noso camiño, limpa canto nos luxa e renova a nosa confianza nel, que é Pai e nos agarima co seu amor, e acompaña coa súa presenza? Si, creo.
Credes en Xesucristo, o seu Fillo, que, enviado polo Pai, pasou polo mundo facendo o ben, compartindo tristezas e ledicias, que se erixiu na voz dos sen voz, no defensor dos pobres e excluídos, e que desde o amor nos deixou as benaventuranzas como camiño a percorrer por cantos nos chamamos seguidores seus? Si, creo.
Credes no Espírito Santo, fonte de vida e presenza viva que vai actuando na nosa vida e fortalecendo as nosas comunidades, e que nesta noite invítanos a non deixarnos levar da desgana e do derrotismo? Si, creo.
Credes na Igrexa, comunidade nacida en Pentecostes e que ao longo de dous mil anos, non sen dificultades, e caendo moitas veces na escuridade, ten desenvolvido no medio do mundo a misión recibida de Xesús, que a envía a anunciar a súa Boa Nova, sendo a súa man, o seu corazón e a súa voz? Si, creo.
Credes na esperanza da resurrección, que esta noite celebramos e actualizamos facendo presenza viva de Deus entre nós, o Deus que nos invita a ser construtores do reino, no aquí a agora do noso tempo, e nos abre á plenitude do encontro con El e para sempre, onde compartiremos en totalidade a esperanza que nos leva a vencer a morte?. Si, creo.

ladaíñas

Porque esta é a nosa fe, a fe da Igrexa, proclamamos as ladaíñas da esperanza, que nos levan a dicir xuntos:

Dános da túa auga

Señor, ESPERANZA que é osíxeno da alma. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é oración e fortaleza do pobre. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é resurrección da vida. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que è a forza do débil. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é Xesús vencendo á cruz. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que sostén a loita e vence a violencia. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é a fe dos pobos oprimidos. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é a meta da igrexa e a vitoria dos pobres. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que nos dá o pan compartido. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é camiño de toda persoa. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é sacramento de salvación. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é eternidade dos sinxelos. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é cruz de todo crucificado. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que sostén o universo. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é meta dos xenerosos. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é pan dos pobres. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é a perfección da beleza. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é ceo que hai en cada persoa. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é resurrección dos vencidos. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é inesgotable providencia de Deus. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é virtude dos benaventurados. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que nace na solidariedade dos redimidos. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é luz que disipa as tebras. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é tenrura de Deus. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é santidade dos inocentes. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é a fe dos sinxelos. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é fonte de secura dos camiños. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é secreto de Deus e voz dos sen voz. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que é valor dos valentes que loitan pola eternidade. Dános da túa auga
Señor, ESPERANZA que vence imposibles e conquista eternidades Dános da túa auga.

SAN BREIXO, amor e búsquea da verdade.Danos da súa auga.

SAN ESTEVO, vida entregada sen medo. Dános, da súa auga.

SAN FINS, testemuño de amor aos pobres.Dános da súa auga.

SAN LOURENZO, vencedor da tentación . Dános da súa auga.

SANTIAGO, camiño que leva a Cristo.Dános da súa auga.

SAN XOÁN, voz que clama no deserto.Dános da súa auga.

XOÁN XXIII, cristián da renovación e da paz.Danos da súa auga.

ÓSCAR ROMERO DE AMÉRICa, testemuño e defensa dos explotados. Dános da súa auga.

TAREIXA DE CALCUTA, muller defensora dos parias. Dános da súa auga.

Oración da comunidade

Señor, a auga e máis a luz, símbolos que nesta noite nos abren o camiño cara ti, invítannos a compartir a nosa oración sentíndonos comunidade que, reunidos no teu nome, reza, celebra, comparte, e agradece. Unidos neste camiñar queremos dicirche:

QUE A TÚA RESURRECCIÓN SEXA AUGA E LUZ PARA NÓS

Para que a Igrexa, que hoxe celebra a alegría da resurrección, non se deixe levar do derrotismo, a rutina e a defensa dos poderosos e opresores, e se abra á esperanza que nos traes coa túa resurrección, Oremos.
QUE A TÚA RESURRECCIÓN SEXA AUGA E LUZ PARA NÓS
Que nós, os teus seguidores, aos que nos chamas para ser construtores do reino e testemuñas da túa palabra nas nosas parroquias, nos nosos barrios, nos nosos traballos, nas nosas familias, non esquezamos que temos que ser testemuñas que transmitan esta fe que hoxe compartimos e celebramos, Oremos.
QUE A TÚA RESURRECCIÓN SEXA AUGA E LUZ PARA NÓS
Que saibamos traballar cada día, alí onde esteamos, polo respecto de vida e da dignidade de toda persoa, e en todas aquelas situacións nas que a vida e a dignidade se vexan ameazadas, sen sentir nunca medo a dicir a verdade, nin temor polo que nos poida pasar, Oremos.
QUE A TÚA RESURRECCIÓN SEXA AUGA E LUZ PARA NÓS
Por cantos esta noite queremos vivir, celebrar e sentir a verdadeira presenza de Cristo resucitado, que se fai presente no medio da nosa comunidade e nos alenta a acollelo con gozo e ledicia na nosa vida, Oremos.
QUE A TÚA RESURRECCIÓN SEXA AUGA E LUZ PARA NÓS

Grazas, Señor, por invitarnos a participar da túa festa de luz, palabra e auga. Que estes símbolos sexan sempre para nós imaxe da túa presenza como compañeiro no nosos camiño. P.X.N.S. Amén.

Ofrendas

O número doce vai marcando as páxinas da Escritura. O doce é número de plenitude, expresa sempre a presenza da comunidade. Nel camiñan a luz e a esperanza. Nesta noite queremos presentar neste momento das ofrendas doce vasos cheos desa auga da vida, a auga que limpa canto fai imposible que a alegría de saber que Xesús está con nós se poida vivir e compartir. E coa auga, presentamos tamén doce candeas, as candeas que van iluminar o camiño, para poder saber así por onde vai a auga que nos limpa e fortalece

Doce vasos cheos de auga
Doce candeas acendidas

(A partires de aquí a celebración continúa segundo o esquema habitual da Eucaristía)

REFLEXIÓN FINAL

Cando o pobre crea no pobre xa poderemos cantar: ¡Liberdade!
Cando o pobre crea no pobre construiremos a fraternidade.
Ata logo, irmáns, que a misa rematou.
Xa escoitamos o que Deus nos falou.
Agora, si xa estamos claros, xa podemos camiñar.
A tarefa debemos continuar.

Todos nos comprometemos,
na mesa do Señor,
a construír neste mundo o amor.
Que ao loitar polos irmáns faise a comunidade.
Cristo vive na solidariedade.

Cando o pobre busca ao pobre e nace a organización,
é que empeza a nosa liberación.
Cando o pobre anuncia ao pobre a esperanza que El nos deu,
xa o seu Reino entre nós naceu. Amén.

Cantos

FÓRA: Lumiño de lúa clara
PROCESIÓN INICIAL: Camiñando pola vida
DESPOIS DO PREGÓN: Hoxe o Señor resucitou
1ª LECTURA: Señor e Deus noso, que grande é o teu nome en toda a terra
GLORIA: Xesús é Señor
2ª LECTURA: Camiñarei na presenza do Señor
3ªLECTURA: Arrepentido
4ªLECTURA: Dános un corazón, grande para amar
5ª LECTURA: Prepárate para acoller, prepárate para acoller
ACLAMACIÓN: Aleluia, aleluia, aleluia, aleluia, aleluia, aleluia, o Señor resucitou
BENDICIÓN DA AUGA E ASPERSIÓN: A auga do Señor
OFERTORIO: Cantádelle ao Señor unha cantiga nova
SANTO: O Señor noso Deus
NOSO PAI: No camiño do amor
PAZ: Téndeme a túa man
COMUÑÓN: Grazas, Señor, graciñas
FINAL: Boas noites, che dicimos María

remol

Buscar este blog

VIXILIA PASCUAL 2010

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2025

1 Advento 2024

3 Advento 2024