Ir al contenido principal

Aninovo 2014


A FRATERNIDADE, FUNDAMENTO E CAMIÑO PARA A PAZ
Descarga o ficheiro
BENDICIÓN NO COMEZO
  • Que Deus nos bendiga todos os días do ano,
  • Que Deus nos sorría todos os días do ano,
  • Que Deus se fixe en nós todos os días do ano,
  • Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano
  • A paz, o amor e a xustiza de Deus, que se manifestaron en Cristo, nacido para a nosa salvación sexan con todos e con todas vós.

 

ESCOITA ACTIVA
Bos días e feliz ano novo para tod@s. Este mes de xaneiro (ianua, a porta) que hoxe comezamos fala de inicios. E sempre que empezamos algo, facémolo con moita ilusión, con bos propósitos e co desexo de poder rematalo. Por iso vimos aquí: para agradecerlle a Deus a súa compaña e para poñer estes doce meses que temos por diante na súa man. Si, porque a celebración de hoxe, na xornada da paz, é unha chamada a poñer todas as nosas ilusións e as nosas forzas en continuar, ao longo destes 365 días, o proxecto de Xesús: coidarnos e querernos coma irmáns e irmás. Que, como María, deixemos que esta Palabra, enchoupe o noso corazón. De certo, Deus ofrécenos, unha vez máis, un tempo cheíño de esperanza e posibilidades. Que faremos con el?.

 
CORAZÓN MISERICORDIOSO
  • Porque se nos enche a boca falando de que queremos paz; pero non damos entendido que para que sexa posible debemos respectar e valorar aos demais tal e como son, SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
  • Porque a diferenza dos pastores non estamos dispost@s a deixar atrás rutinas, comodidades e indiferenzas para ir ao teu encontro, CRISTO, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
  • Porque a diferenza de María, non deixamos que a túa Palabra enchoupe o noso corazón, dándonos razóns para facer que non esmoreza a esperanza, SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
PALABRA ENRAIZADA
  • Deixamos atrás un ano no que, a ben seguro, houbo de todo: luces e sombras, bágoas e sorrisos, decepcións e tamén sorpresas agradables, cousas que foron ben e outras que non tan ben...Botando a vista cara atrás, unha cousa é certa: ter chegado ata aquí xa é un logro. Pero non chegamos solos: Deus foi compañeiro de camiño nas penas e nas alegrías, nas esperanzas e nas frustracións, nos momentos de debilidade e de fortaleza. El non se vai, sempre camiña ao noso carón, porque, como ben di a primeira lectura, bendícenos mostrándonos o seu rostro e dándonos a súa paz. E ese rostro de Deus estamos chamad@s a descubrilo en tanta e tanta xente que, no noso mundo, traballa arreo porque a esperanza e o desenvolvemento deixen de ser palabras bonitas e se convertan en actitudes reais para todas as persoas. Si, a bendición de Deus aléntanos para non deixarnos abater polas dificultades, móvenos para que non nos instalemos no derrotismo, deixando que sexan outros os que decidan por nós; espabílanos para que non caiamos na tentación do individualismo e do egoísmo e empecemos a pensar en comunidade; espértanos do soño do "sempre se fixo así" para invitarnos a romper prexuízos e esquemas preconcibidos e empezar a actuar desde o corazón e a misericordia; axúdanos a non deixarnos levar polo pesimismo e a que saquemos peito para encarar a vida con ilusión, valor e forza. Grazas, Señor, por bendicirnos cada día, cada minuto, cada segundo coa nosa familia, cos nosos amigos, con tantos sorrisos, con tantas mans tendidas, con tantos e tantos sinais que pos na nosa vida!!!!.
  • E a bendición más grande é o seu Fillo. Que ben o entendeu Paulo e que ben llo transmite aos gálatas!. Certamente, esa historia de amor entre Deus e as persoas, á que adoitamos chamar historia de salvación, acada o seu cumio na persoa de Xesús, no que pasamos de escrav@s a fill@s e a herdeir@s. Cando botaremos fóra da nosa cabeciña esas entelequias que nos din que a relixión é sufrimento, dor, renuncia, pecado, condena, tebras..... agonía?, cando aprenderemos que Deus quere a nosa felicidade?, cando nos decataremos que a relixión ten que facer de nós mellores persoas e persoas felices?. Pode ser un bo compromiso para este ano que comezamos: revisar a nosa vida de fe para, como María, reflexionar e conservar todas estas cousas no noso corazón.
  • A pouco que o fagamos, descubriremos o desexo da fraternidade, da comuñón coas outras persoas, que non son inimigos nin contrincantes, senón irmáns e irmás que temos que acoller e querer. A isto é ao que nos chama a xornada da paz que hoxe celebramos en toda a Igrexa baixo o lema: "A fraternidade, fundamento e camiño para a paz" e na que o papa Francisco destaca:
    • como fill@s dun mesmo Pai, a terra é a casa de todas as persoas
    • non debemos deixarnos levar pola "globalización da indiferenza", pechándonos en nós mesmos
    • somos seres feit@s para a reciprocidade, para a comuñón e o don
    • a fraternidade, é dicir, sentirnos irmáns e irmás de todas as persoas debe estar no centro da economía e da política
    • o servizo é a alma da fraternidade
    • a fraternidade, fundamento e o camiño para a paz, debe ser descuberta, experimentada, anunciada e testemuñada.
  • Que esta nova páxina da nosa vida que estreamos nos axude a coñecer e recoñecer neste Neno que vén de nacer a aquel que acompaña o noso camiñar e que nos trae a paz. Os pastores deixaron todo atrás e foron adoralo. Nós, hoxe, tamén nos sentimos chamad@s por El e vimos aquí para acompañalo, para ofrecerlle o que somos e o que temos, para que El bendiga as nosas vidas e as daqueles que camiñan connosco.

 
FRATERNIDADE ORANTE
Na festa de Santa María, e neste comezo de ano que nos volve falar outra vez de paz, sentímonos fondamente achegados uns aos outros para dicirlle a Deus.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
  • Por unha Igrexa viva, aberta, solidaria e pacífica, que saiba acoller e non fomente nunca o pensamento único e a obediencia cega, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
  • Por unhas comunidades cristiás que, asentadas sobra a forza da paz e o camiño da fraternidade, saben ser testemuñas de encontro, perdón e tolerancia no medio dos enfrontamentos dunha sociedade que moitas veces se esquece de Deus, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
  • Por nós, que hoxe queremos comezar este novo ano cheos de proxectos, ilusións e esperanzas, para que co paso dos días non nos deixemos levar da frustración, da desesperanza e do pesimismo, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
Grazas, Señor, porque sabemos que a fraternidade que Ti nos dás, é o fundamento e o camiño para a paz. Axúdanos a traballar arreo para non caer na indiferenza. P.X.N.S. Amén
MIRADA ESPERANZADA
Deus fíxose amor para quen ten o corazón roto e
só coñeceu orfandades e xenreiras.
Deus fíxose liberdade para quen está preso
e para os escravos, de si ou doutros.
Deus fíxose consolo para os que sofren, agardan
e choran á marxe dos camiños.
Deus fíxose xustiza para quen está marxinado
e ten fame e sede de vida.
Deus fíxose pan e viño para quen se baleirou
dándose sen reservas, enteiro, en vieiros e camiños.
Deus fíxose novidade para desmantelar o tenderete
de normas e leis que montamos para conseguir o seu beneplácito.
Deus fíxose un de nós para que nós non esquezamos agora,
neste momento, e logo,
que somos fill@s seus, e por iso, irmáns e irmás entre nós.

 
CANTO GOZOSO
  • Panxoliñas

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2025

  MENTRES HAXA PERSOAS, HAI ESPERANZA CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) o     LECTURAS:  Ti es o pan do ceo (Nº 33) o     OFERTORIO:  Quédate, Señor, connosco (Nº 63) o     COMUÑÓN:  O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Festa da mesa preparada para compartir. Festa da mesa que acolle, reúne, escoita e acompaña. Festa da comuñón e non da soidade. Festa que nos urxe a camiñar; pero non de calquera xeito, senón polo camiño da, esperanza que, neste ano xubilar, cobra un sentido especial para as persoas cristiás, converténdose en camiño para peregrinar na súa procura, e tamén para sandar o sufrimento de tantas persoas que loitan por atopar unha saída á súa dor. O camiño da esperanza é sempre un camiño de busca. Unha busca que nos convida a ser persoas portadoras e sementadoras da bondade e da tenrura de Deus, ese Deus que h...

1 Advento 2024

Carpinteiras do berce da esperanza   CANTOS ·        ENTRADA: Volve, Señor. (Nº 90) ·        LECTURAS: Amostrame, Señor, os camiños da vida (Nº 20) ·        OFERTORIO: Velaquí Señor o viño (Nº 37) ·        COMUÑÓN: Xesús chamado amigo (Nº 89)   SINAL O sinal que utilizaremos neste tempo de Advento vai ser un berce. Berce que iremos conformando ao longo dos catro domingos, para que cando chegue o día de Nadal poidamos poñer sobre el ao Neno recén nacido.   ABRINDO O CORAZÓN             Comezamos hoxe as catro semanas de Advento previas ao tempo de Nadal. Ao longo delas invitarásenos a volver os ollos e o corazón ao Señor, de xeito que cando El chegue nos atope cos brazos abertos e toda a mellor das disposicións para que quede con e entre nós.          ...

3 Advento 2024

  CARPINTEIRAS E CARPINTEIROS DO BERCE DA XUSTIZA SINAL DE ADVENTO:  Colocamos no taboleiro a terceira parte do noso berce. CANTO GOZOSO   §      Entrada: Volve, Señor (Nº 90)  §      Lecturas: Que ledicia miña (Nº 4) §      Ofertorio: Na nosa terra (Nº 36) §      Comuñón: Ven axiña visitarnos (Nº 86)   OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN   Estamos xa no terceiro domingo do Advento. Nas semanas anteriores a Palabra de Deus invitábanos a espertar e a ir preparando o berce do noso corazón. Neste domingo, entre as palabras de ánimo do profeta Sofonías e a invitación á ledicia de Paulo, fáisenos unha nova indicación que vén responder, coma nos tempos do Bautista, á nosa pregunta de “que temos que facer?”. A indicación desta terceira semana é ben directa e clara: convértete e practica a xustiza!. Porque non nos enganemos: todas as persoas estamos necesitadas de conversión, de cambiar actitud...