Ir al contenido principal

Aninovo 2014


A FRATERNIDADE, FUNDAMENTO E CAMIÑO PARA A PAZ
Descarga o ficheiro
BENDICIÓN NO COMEZO
  • Que Deus nos bendiga todos os días do ano,
  • Que Deus nos sorría todos os días do ano,
  • Que Deus se fixe en nós todos os días do ano,
  • Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano
  • A paz, o amor e a xustiza de Deus, que se manifestaron en Cristo, nacido para a nosa salvación sexan con todos e con todas vós.

 

ESCOITA ACTIVA
Bos días e feliz ano novo para tod@s. Este mes de xaneiro (ianua, a porta) que hoxe comezamos fala de inicios. E sempre que empezamos algo, facémolo con moita ilusión, con bos propósitos e co desexo de poder rematalo. Por iso vimos aquí: para agradecerlle a Deus a súa compaña e para poñer estes doce meses que temos por diante na súa man. Si, porque a celebración de hoxe, na xornada da paz, é unha chamada a poñer todas as nosas ilusións e as nosas forzas en continuar, ao longo destes 365 días, o proxecto de Xesús: coidarnos e querernos coma irmáns e irmás. Que, como María, deixemos que esta Palabra, enchoupe o noso corazón. De certo, Deus ofrécenos, unha vez máis, un tempo cheíño de esperanza e posibilidades. Que faremos con el?.

 
CORAZÓN MISERICORDIOSO
  • Porque se nos enche a boca falando de que queremos paz; pero non damos entendido que para que sexa posible debemos respectar e valorar aos demais tal e como son, SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
  • Porque a diferenza dos pastores non estamos dispost@s a deixar atrás rutinas, comodidades e indiferenzas para ir ao teu encontro, CRISTO, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
  • Porque a diferenza de María, non deixamos que a túa Palabra enchoupe o noso corazón, dándonos razóns para facer que non esmoreza a esperanza, SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
PALABRA ENRAIZADA
  • Deixamos atrás un ano no que, a ben seguro, houbo de todo: luces e sombras, bágoas e sorrisos, decepcións e tamén sorpresas agradables, cousas que foron ben e outras que non tan ben...Botando a vista cara atrás, unha cousa é certa: ter chegado ata aquí xa é un logro. Pero non chegamos solos: Deus foi compañeiro de camiño nas penas e nas alegrías, nas esperanzas e nas frustracións, nos momentos de debilidade e de fortaleza. El non se vai, sempre camiña ao noso carón, porque, como ben di a primeira lectura, bendícenos mostrándonos o seu rostro e dándonos a súa paz. E ese rostro de Deus estamos chamad@s a descubrilo en tanta e tanta xente que, no noso mundo, traballa arreo porque a esperanza e o desenvolvemento deixen de ser palabras bonitas e se convertan en actitudes reais para todas as persoas. Si, a bendición de Deus aléntanos para non deixarnos abater polas dificultades, móvenos para que non nos instalemos no derrotismo, deixando que sexan outros os que decidan por nós; espabílanos para que non caiamos na tentación do individualismo e do egoísmo e empecemos a pensar en comunidade; espértanos do soño do "sempre se fixo así" para invitarnos a romper prexuízos e esquemas preconcibidos e empezar a actuar desde o corazón e a misericordia; axúdanos a non deixarnos levar polo pesimismo e a que saquemos peito para encarar a vida con ilusión, valor e forza. Grazas, Señor, por bendicirnos cada día, cada minuto, cada segundo coa nosa familia, cos nosos amigos, con tantos sorrisos, con tantas mans tendidas, con tantos e tantos sinais que pos na nosa vida!!!!.
  • E a bendición más grande é o seu Fillo. Que ben o entendeu Paulo e que ben llo transmite aos gálatas!. Certamente, esa historia de amor entre Deus e as persoas, á que adoitamos chamar historia de salvación, acada o seu cumio na persoa de Xesús, no que pasamos de escrav@s a fill@s e a herdeir@s. Cando botaremos fóra da nosa cabeciña esas entelequias que nos din que a relixión é sufrimento, dor, renuncia, pecado, condena, tebras..... agonía?, cando aprenderemos que Deus quere a nosa felicidade?, cando nos decataremos que a relixión ten que facer de nós mellores persoas e persoas felices?. Pode ser un bo compromiso para este ano que comezamos: revisar a nosa vida de fe para, como María, reflexionar e conservar todas estas cousas no noso corazón.
  • A pouco que o fagamos, descubriremos o desexo da fraternidade, da comuñón coas outras persoas, que non son inimigos nin contrincantes, senón irmáns e irmás que temos que acoller e querer. A isto é ao que nos chama a xornada da paz que hoxe celebramos en toda a Igrexa baixo o lema: "A fraternidade, fundamento e camiño para a paz" e na que o papa Francisco destaca:
    • como fill@s dun mesmo Pai, a terra é a casa de todas as persoas
    • non debemos deixarnos levar pola "globalización da indiferenza", pechándonos en nós mesmos
    • somos seres feit@s para a reciprocidade, para a comuñón e o don
    • a fraternidade, é dicir, sentirnos irmáns e irmás de todas as persoas debe estar no centro da economía e da política
    • o servizo é a alma da fraternidade
    • a fraternidade, fundamento e o camiño para a paz, debe ser descuberta, experimentada, anunciada e testemuñada.
  • Que esta nova páxina da nosa vida que estreamos nos axude a coñecer e recoñecer neste Neno que vén de nacer a aquel que acompaña o noso camiñar e que nos trae a paz. Os pastores deixaron todo atrás e foron adoralo. Nós, hoxe, tamén nos sentimos chamad@s por El e vimos aquí para acompañalo, para ofrecerlle o que somos e o que temos, para que El bendiga as nosas vidas e as daqueles que camiñan connosco.

 
FRATERNIDADE ORANTE
Na festa de Santa María, e neste comezo de ano que nos volve falar outra vez de paz, sentímonos fondamente achegados uns aos outros para dicirlle a Deus.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
  • Por unha Igrexa viva, aberta, solidaria e pacífica, que saiba acoller e non fomente nunca o pensamento único e a obediencia cega, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
  • Por unhas comunidades cristiás que, asentadas sobra a forza da paz e o camiño da fraternidade, saben ser testemuñas de encontro, perdón e tolerancia no medio dos enfrontamentos dunha sociedade que moitas veces se esquece de Deus, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
  • Por nós, que hoxe queremos comezar este novo ano cheos de proxectos, ilusións e esperanzas, para que co paso dos días non nos deixemos levar da frustración, da desesperanza e do pesimismo, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
Grazas, Señor, porque sabemos que a fraternidade que Ti nos dás, é o fundamento e o camiño para a paz. Axúdanos a traballar arreo para non caer na indiferenza. P.X.N.S. Amén
MIRADA ESPERANZADA
Deus fíxose amor para quen ten o corazón roto e
só coñeceu orfandades e xenreiras.
Deus fíxose liberdade para quen está preso
e para os escravos, de si ou doutros.
Deus fíxose consolo para os que sofren, agardan
e choran á marxe dos camiños.
Deus fíxose xustiza para quen está marxinado
e ten fame e sede de vida.
Deus fíxose pan e viño para quen se baleirou
dándose sen reservas, enteiro, en vieiros e camiños.
Deus fíxose novidade para desmantelar o tenderete
de normas e leis que montamos para conseguir o seu beneplácito.
Deus fíxose un de nós para que nós non esquezamos agora,
neste momento, e logo,
que somos fill@s seus, e por iso, irmáns e irmás entre nós.

 
CANTO GOZOSO
  • Panxoliñas

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

4 advento 2023

  Advento, tempo de Xenerosidade Sinal de Advento .- Engadimos un novo elemento ás miradas con corazón deste Advento, a Xenerosidade Cantos          Entrada.-   Volve, Señor ( 90 ) Lecturas.- Benaventurados ( 119   ) Ofertorio.-   Velaqui Señor o viño ( 37) Comuñón.-   Xesús chamado amigo   ( 89 ) Abrindo o corazón Chegamos ao final de traxecto deste tempo de Advento. Ao longo destas catro semanas fóisenos invitando a facer un fondo proceso de revisión das nosas actitudes e comportamentos. E non era calquera o que nos invitaba, foi a voz de Xoán Bautista a que nos ía marcando este camiño que tiñamos que preparar cada un e cada unha de nós de maneira repousada, tranquila, sincera e liberadora. E para que? Para poder chegar a esta noite co corazón preparado para acoller nel ao neno que chega para traernos ilusión, esperanza, xenerosidade e, por riba de todo, a salvación. É dicir, sentido e horizonte para a nosa vida. Unámonos logo par co

Transfiguracón 2023

  COS OLLOS ABERTOS E COS PÉS NO CHAN CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Vinde axiña (Nº 10) o     LECTURAS:  Escoita ti (Nº 26) o     OFERTORIO:  Déixate querer (Nº 61) o     COMUÑÓN:  Quédate Señor connosco  ESCOITA ACTIVA O medo a correr riscos é unha das cousas máis paralizantes. Temos medo ao novo, como se conservar o pasado garantira automaticamente a fidelidade ao Evanxeo. Por medo calamos cando teriamos que falar, desentendémonos cando deberiamos intervir, non debatemos temas importantes para evitar plantexamentos novidosos. Temos medo a revisar liturxias e ritos que valeron noutro tempo, pero que na actualidade non din nada. Temos medo a falar de dereitos humanos, de diversidade, a recoñecer o papel da muller dentro da Igrexa. Temos medo a poñer por riba de todo a misericordia...  Segundo o relato evanxélico, os discípulos caen por terra cheos de medo.... pero Xesús achégase e dilles –dinos-:  erguédevos, non teñades medo . Que a celebración deste domingo, a Transfiguración do Señor