Ir al contenido principal

DOMINGO DE RAMOS 2009

Andarei na presenza do Señor

(Comézase fóra, a poder ser nun lugar un pouco afastado da Igrexa, para poder camiñar procesionalmente unha vez bendicidos os ramos).

CANTO: QUE LEDICIA A MIÑA

SAÚDO:

Quen preside: A paz, o ben e máis a xustiza de quen pasou polo mundo facendo o ben, estean con todas/os vós.

PÓRTICO

Coa celebración de hoxe comezamos, un ano máis, a Semana Santa, os días grandes para @s que nos dicimos seguidores do Deus da vida. Por iso non debe ser o noso un simple asistir, un sentírmonos espectadores dun acontecemento ou mesmo dun teatro; senón que estamos chamad@s a ser actores neste gran acontecemento da historia: Deus é amor, ocúpase e preocúpase por nós. Non quedemos pasmad@s, poñámonos en camiño!.

PROCLAMACION DA PALABRA (ENTRADA DE XESÚS EN XERUSALÉN)

CANTO PROCESIONAL: EU SEI DE QUEN ME FIEI

BENDICIÓN DOS RAMOS

Señor do amor e a misericordia, bendice + estes ramos e palmas, e concédenos a cant@s os levamos a túa capacidade de vivi-la solidariedade e o teu compromiso pola xustiza. Que cant@s agora nos pomos en camiño, lembrando o teu camiño ata Xerusalén, saibamos segui-las túas pegadas de tolerancia, de servizo aos necesitados e de diálogo con todas as persoas que se senten chamadas a facer do mundo un verdadeiro fogar. Por Xesucristo o noso Señor. Amén.

CANTO PROCESIONAL: CAMIÑANDO POLA VIDA

O PERDÓN

Porque non estamos dispost@s a poñernos en camiño cara á Xerusalén do servizo, do compromiso e da entrega, SEÑOR, TEN MISERICORDIA DE NÓS.

Porque en demasiadas ocasións, coma as xentes de Xerusalén, somos inconstantes no teu seguimento, CRISTO, TEN MISERICORDIA DE NÓS.

Porque nas encrucilladas da nosa vida son demasiadas as ocasións nas que nos sentimos perdid@s ou collemos atallos que nos desvían da meta, SEÑOR, TEN MISERICORDIA DE NÓS.

GLORIA

PROCLAMACION DA PAIXÓN SEGUNDO MARCOS

REMUÍÑO

Durante 40 días escoitamos por activa e pasiva a palabra CONVERSIÓN. A Palabra e os signos chamáronnos domingo tras domingo a ir morrendo ao que nos fai infelices, ao que nos fai insolidarios, ao que impide que medremos coma persoas, para irmos construíndo vida, solidariedade, compromiso, igualdade e participación. Agora, neste derradeiro tramo do camiño, invítasenos a mirar cara dentro, a interiorizar, a entrar en Xerusalén, unha Xerusalén que quere ser testemuña do noso cambio, do noso esforzo por deixar atrás eses días nos que parece que todo está negro, que non hai futuro, para abrirnos á esperanza e á ilusión.

Porque o domingo de ramos non quere ser máis que unha invitación a camiñar cara ao triunfo. Un camiño que non vai ser doado, e que nos levará a cansar, a sentir o peso do día nas costas, a ter días nubrados e outros soleados.... pero un camiño que nos conduce cara unha meta: o encontro persoal con Deus. Non vagamos sen rumbo, non andamos descarriad@s, senón que camiñamos cara a plenitude.

Pero este camiño estamos chamad@s a facelo desde a coherencia, desde unhas conviccións que deben ser fortes e fondas. Os xudeus aclaman a Xesús coma Mesías hoxe, e o vindeiro venres pedirán para el a morte. Nós, ás veces, tamén somos viraventos, sóbrannos palabras e fáltanos convición, tamén dicimos que cremos en Xesús, pero a nosa vida cotiá está ben lonxe de ser testemuño daquel que pasou facendo o ben. Que vivamos desde a liberdade unha fe que nos chama á responsabilidade.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Convocad@s para participar da festa da entrada no tempo que nos leva á esperanza e á vitoria, poñémonos nas mans do Señor dicindo xunt@s:

BENDITO SEXAS, XESÚS

Xesús, achégate ao noso mundo, ás nosas vilas e cidades, e sígueo bendicindo coa túa paz

BENDITO SEXAS, XESÚS

Xesús, achégate máis e máis á túa Igrexa, para que con humildade e mansedume te proclame Mesías Salvador

BENDITO SEXAS, XESÚS

Xesús, achégate aos máis pobres e marxinados, para que a travésdo noso testemuño de vida poidan recoñecerte coma o enviado de Deus

BENDITO SEXAS, XESÚS

Xesús, achégate aos nenos e aos mozos, para que te recoñezan e te sigan

BENDITO SEXAS, XESÚS

Xesús, achégate a nós, para que compartamos o camiño comunitario da paixón á resurrección.

BENDITO SEXAS, XESÚS

Bendito sexas, Xesús. Non deixes de bendicirnos coa túa paz e cos teus dons. PXNS. Amén.

Canto do ofertorio: SEGUIREI OS TEUS PASOS

Canto da paz: QUE VEÑA A PAZ

Canto da comuñón: NON VOU SÓ

Para a reflexión

Este é o tempo da historia,

da historia dura e pura;

da paixón de Deus desbordante

e das realidades humanas.

É tempo de morte e vida,

de salvación a mans cheas;

do nós compartido,

do todos ou ninguén,

e do silencio respectuoso e contemplativo.

Tempo de amor e de clamor,

tempo concentrado, non adulterado,

tempo de sorber ata a derradeira gota.

Tempo de nova alianza e

de fidelidade por riba do que sabemos , queremos e podemos.

Tempo no que Deus toma a dianteira

para ofrecernos a vida a mans cheas.

É tempo de todos os que perderon,

dos que sufriron ou malviviron.

É tempo da memoria subversiva,

de Deus facendo xustiza e dándonos vida.

CANTOS

  • COMEZO: Que ledicia a miña
  • DESPOIS DA LECTURA: Eu sei de quen me fiei
  • CANTO PROCESIONAL: Camiñando pola vida
  • OFERTORIO: Seguirei os teus pasos
  • PAZ: Que veña a paz
  • COMUÑÓN: Non vou só

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2025

  MENTRES HAXA PERSOAS, HAI ESPERANZA CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) o     LECTURAS:  Ti es o pan do ceo (Nº 33) o     OFERTORIO:  Quédate, Señor, connosco (Nº 63) o     COMUÑÓN:  O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Festa da mesa preparada para compartir. Festa da mesa que acolle, reúne, escoita e acompaña. Festa da comuñón e non da soidade. Festa que nos urxe a camiñar; pero non de calquera xeito, senón polo camiño da, esperanza que, neste ano xubilar, cobra un sentido especial para as persoas cristiás, converténdose en camiño para peregrinar na súa procura, e tamén para sandar o sufrimento de tantas persoas que loitan por atopar unha saída á súa dor. O camiño da esperanza é sempre un camiño de busca. Unha busca que nos convida a ser persoas portadoras e sementadoras da bondade e da tenrura de Deus, ese Deus que h...

Ascensión 2025 C

  7º Domingo de pascua. Ascensión.2025 A ASCENSIÓN:  ATRÁS QUEDARON OS CENÁCULOS NOS QUE ESCONDERSE E APARTARSE DO MUNDO CANTOS · Entrada.- Con ledicia vimos ( 3 ) · Lecturas.- Cantade ao Señor ( 23 ) · Ofertorio.- Cantádelle ao Señor ( 33 ) · Comuñón.- Señor Xesús bendito sexas (52) ABRÍNDONOS AO ESPÍRITO A Ascensión do Señor é a festa coa que Xesús nos quere transmitir que unha vez que El xa non está correspóndenos a nós perder os medos, saír da casa e anunciar no medio do mundo a forza, sempre alentadora e esperanzada, da súa mensaxe. El chámanos a ser testemuñas de toda a alegría rebordante que nos ofrece coa súa Boa Nova, porque xa non é tempo de esconderse e laiarse. Agora comeza o tempo do compromiso, da presenza activa e non excluínte, no medio do mundo. E sempre desde alí onde esteamos. Atrás quedaron os cenáculos nos que esconderse e apartarse do mundo. El farase presente se nós, co noso actuar e coa coherencia e honestidade de da nosa palabra, o facemos presente. CU...

Epifania 2025

A ESTRELA DE DEUS GUÍA O CAMIÑO CARA Á BELÉN DA SINXELEZA CANTOS:  Panxoliñas OLLOS ABERTOS Paz e ben. Hoxe é un día máxico e de maxia. Máxico porque Deus móstrasenos a toda a humanidade, sen distincións. El non repara na nosa condición social, na cor da nosa pel, no noso xénero ou na nosa idade. El é man aberta que acolle e abraza sen exclusións de ningún tipo. Pero tamén é día de verdadeira maxia, para pequenos e grandes: a maxia da ilusión e da capacidade de sorprendernos pola estrela do Señor, que guía a nosa vida. Con esta invitación a non perder nunca a maxia da ilusión, comecemos a nosa celebración de hoxe. CORAZÓN MISERICORDIOSO Señor, inda que Ti nos invitas á maxia da ilusión, nós confundimos o camiño e andamos no pesimismo, por iso che dicimos, SEÑOR, QUE NOS ABRAMOS Á MAXIA DO TEU AMOR. Señor, Ti non cansas nunca de dicirnos que só quen ten capacidade de sorprenderse seguirá fiel no teu vieiro, por iso che pedimos, CRISTO, QUE NOS ABRAMOS Á MAXIA DO TEU AMOR. Señor, pol...